Sinds mijn vorige blog eind januari ben ik ook weer even thuis geweest in Belgie. Daar ga ik niet teveel over praten want de meesten hebben me wel persoonlijk gezien of gesproken die periode. Het waren twee drukke weken met lekker frisse temperaturen maar ik heb er volle bak van genoten.
Al was ik toch ook blij om na twee weken weer terug te vertrekken, een drukke agenda begint toch door te wegen op den duur.
Bij mijn terugkeer uit Belgie was er wel ondertussen wel nieuws over onze toekomstige basis. Ik kon dus na een dikke week alweer alles inpakken maar ditmaal om uit ons appartement in Jakarta te trekken en te verhuizen!
Mijn nieuwe basis is nu ondertussen al sinds begin Maart Surabaya. Dat is de tweede grootste stad van Indonesie en ook een van de basissen van Air Asia hier in dit land. Met vier toestellen gestationeerd hier en nog 3 extra die erbij komen dit jaar normaal gezien zit ik hier niet slecht.
Het is een stad die toch redelijk modern is met alles wat we nodig hebben maar met grotendeels minder verkeer dan in Jakarta. File kennen ze hier wel maar dat op kleinere schaal. Alles wordt hier wel met de scooter gedaan dus die zie je overal om je heen rondzwermen. Uit elke hoek komt er wel regelmatig een zotte loempia gevlogen.
Veel van de stad heb ik nog niet kunnen verkennen want de eerste maand zaten we op hotel in het centrum en moest ik ook veel vliegen. Op onze vrije dagen was het zoeken geblazen naar een huis want na die maand vlogen we uit het hotel en moesten we zelf zien dat we ergens onderdak hadden. Wel niet bepaald simpel als ze al amper engels kunnen en u als blanke toch altijd in het zak willen zetten door de prijs de hoogte in te jagen.
Uiteindelijk hebben we toch een huis gevonden via een of ander kantoor genre Century21. Daar konden ze de taal en luisterden ze ook naar onze vereisten voor een huis. Ze helpen ook met alles van papierwerk, zoeken naar laundry, winkels en dergelijke.
Sinds het begin van de maand zijn we kunnen intrekken en we zitten daar niet slecht, al zeg ik het zelf. Het is een huis dat onderdeel is van een groot domein met kleinere clusters. Het huis zelf is nog nieuw, gemeubeld voor het grootste deel en heeft 3 slaapkamers, 2 badkamers, tuin, garage, airco etc... Een luxe versie van de springs eigenlijk. Want er is ook security, gemeenschappelijk zwembad etc.
We moesten wel nog een aantal dingen bijkopen zoals een 3e bed, kleerkast, extra zetel, keukengerief etc maar dat is moeilijk vermijdbaar.
Nu is het nog wat zoeken naar transport naar de luchthaven om niet altijd taxi's te moeten nemen. Hier heeft bijna iedereen van de piloten en cabinepersoneel een driver want zelf rijden is niet te doen en ook veel te duur als je maar voor een relatief korte periode hier bent. Scooters daarentegen hebben Ivo en Yannick al voor gezorgd. Kunnen we toch voor korte afstanden rondcruisen.
Het vliegen gaat hier ook wel goed, een pak meer uren dan in Jakarta toen we er nog zaten. En het is hier ook meer een familiegevoel. Je vertrekt samen en komt samen terug na een vlucht, je doet dingen samen met anderen buiten het vliegen, iedereen helpt elkaar met dingen regelen. Je kan al gemakkelijker vluchten wisselen onder elkaar en alles geeft een veel socialer gevoel dan in Jakarta meestal het geval was.
Veel variatie zit er wel nog niet in de bestemmingen van hier uit maar dat komt nog wel als er bakken gaan bijkomen. Veel Jakarta en Kuala Lumpur nu maar ook naar Bangkok, Medan, Johor Baru, Singapore, Semarang, Bali, Penang en Bandung.
Vooral de Bangkok vlucht is niet echt men favoriet, dat is 4h per sector. Veel te lang naar mijn goesting maar kom, het geeft wel veel uren natuurlijk.
Ook zitten we hier op minder als een uur vliegen van Bali, toch wel een leuke vakantiebestemming denk ik zo. Ik heb er wel nog geen gebruik van gemaakt voorlopig. Maar dat zal er wel eens van komen. Zeker als er wat volk op bezoek gaat komen volgende zomer.
Afgelopen week heb ik ook onverwacht een toestel moeten overvliegen vanuit Jakarta naar Surabaya. Ik was voor de dag in Jakarta en toen ik op kantoor aankwam voor de terugvlucht bleek dat er een toestel in panne stond in Surabaya en ze een standby toestel vanuit Jakarta gingen overvliegen om dat toestel te vervangen. Toevallig was ik vroeg voor die vlucht en ze hebben toen een captain die in Jakarta zat maar ook in Surabaya gebaseerd is opgebeld om mee met mij te vliegen.
Uiteindelijk is Yannick, die de dag erna zou verhuizen naar Surabaya, ook meegekomen. Met ons drie dus met een leeg toestel vliegen in plaats van als passagier vanachter te zitten, het is eens wat anders he.
Ik moet zeggen dat zo een leeg beestje wel goed klimt...zoals rijden met een mini met een Ferrari motor erin. En Yannick was onze flight attendant van dienst maar ik moet zeggen dat hij toch nog wat training nodig heeft op dat vlak ;)
Sinds vorig weekend ben ik ook terug van mijn twee jaarlijkse simulator sessie in Kuala Lumpur. Dit zijn twee dagen dat we training en een check krijgen om de normale en noodsituaties te trainen en te testen die we kunnen voorhebben in het echt. Normaal moet dit 1 keer per jaar voor de wet om onze licentie te vernieuwen maar voor Air Asia doen we dit twee keer per jaar. Ze doen dit om de hoge standaard van hier op punt te houden en hun goede reputatie op gebied van veiligheid te onderhouden. Op zich niet slecht want je vergeet snel wat dingen als je ze niet regelmatig kan oefenen.
Dat is zowat het belangrijkste nieuws denk ik. Ik zal proberen regelmatiger wat te posten maar ik kan niks beloven ;)
PS: Ivo leeft nog ;)
No comments:
Post a Comment