Hier ben ik dan
weer, een beetje sneller dan verwacht. Het is nu ondertussen 12 september 2012
en voor de rest van de maand September heb ik nog maar 2 dagen les op het
programma staan. Ergens tussenin moet ik ook nog een basecheck doen (wat
circuitjes vliegen met het echte toestel) maar voor de rest dus niet veel meer.
Dat wil zeggen
dat ik de komende twee weken al zeker veel vrije tijd ga hebben. De oorzaak
waarom we wederom zolang moeten wachten is het papierwerk en de planning. Ook
zal het nog wel een dikke maand duren eer ons uniform gereed is. Dat zijn ze
vorige week komen opmeten van kop tot teen. Maar gezien de grote hoeveelheden
van de kleermaker kan het dus lang gaan duren.
Maar dat wil ook
zeggen dat ik weer even tijd heb om wat neer te pennen. Ik zit nu in mijn
appartement dat ik samen met Yannick en Ivo heb gehuurd voor de komende zes
maanden.
Na lang zoeken
hebben we dus eindelijk een geschikte plek gevonden om te wonen voor onze
periode in Jakarta. Het is hier namelijk niet gemakkelijk om een plek te vinden
met drie slaapkamers die alle drie geschikt zijn voor ons. En dan al helemaal
niet om te huren voor maar een half jaar. De meeste appartementen of huizen
zijn minstens voor een jaar te huren maar gezien we waarschijnlijk na onze
linetraining een basis krijgen buiten Jakarta is dat onmogelijk voor ons.
Uiteindelijk
hebben we een appartement gehuurd vlak langs de Emporium Pluit Mall op slechts
een kwartiertje rijden van de luchthaven met de taxi. Het is een complex van
een aantal appartementsgebouwen en verschillende huizen met alle voorzieningen
die we nodig hebben. Ik denk dan aan een zwembad, fitnessruimte, tennisbaan
enz. En het is een beveiligd complex dus zonder toegangsbadge kom je er normaal
niet in.
Er zitten hier
nog twee nederlanders van onze groep en normaal gezien zouden de twee andere
belgen van onze groep ook intrekken in een plek hier in het complex. Het is
toch altijd gezelliger als er nog meerdere bekenden zitten in de buurt, en
indien de vliegschema’s een beetje samenvallen kunnen we ook een taxi delen om
kosten te besparen.
Er is voor de
rest wel niet veel te doen hier in de buurt. We gaan het moeten hebben van de
voorzieningen hier en het winkelcentrum vlak langs ons. Daar hebben we ook alle
winkels en plekjes voor te eten die we nodig hebben, ze hebben zelfs een
bioscoop met Engels gesproken films.
Sinds gisteren
hebben we nu ook gas om te kunnen koken en we hebben zelfs onze gevraagde
rijstkoker en waterdispenser gekregen. Nu kunnen we leven als echte “locals” en
elke dag rijst gaan eten.
Ik ben wel blij
dat ik terug zelf wat kan koken want elke dag gaan uiteten begint toch wel te
vervelen. De keuze is natuurlijk wel wat beperkter dan thuis voor de gerechten
die ik gewoon ben maar ik zit dan ook niet meer in Europa.
Ik heb gisteren
ook wat goed nieuws gekregen van het Belgische bestuur der luchtvaart. Gezien
we hier enkel een validatie krijgen op onze Belgische licentie om te mogen
vliegen in Indonesië moeten we die Belgische licentie geldig houden. Maar dat
zou betekenen dat we elk jaar terug een skilltest moeten doen in de simulator
voor het Belgische bestuur bovenop de twee skilltesten die we al moeten doen
voor Air Asia zelf. En dit zou dan ook moeten gebeuren in een simulator in
België.
Gezien de
regelgeving in verband met dit voor elk land anders is moest ik het zelf
navragen bij het Belgische bestuur. Daar
hebben ze me wel goed nieuws gegeven. Ze mogen namelijk mijn
bevoegdheidsverklaring voor de Airbus A320 elk jaar vernieuwen op basis van
mijn skilltest die ik hier doe voor Air Asia. Hierdoor is mijn bevoegdheid wel
beperkt tot operaties met Air Asia maar dit is geen probleem gezien ik toch
niet voor iemand anders kan/mag vliegen.
En met een enkele skilltest in België is die beperking weer ingetrokken
moest ik terug in België gaan vliegen.
Met andere
woorden kan ik de periode(s) dat ik terug naar huis kom volledig spenderen aan
familie, vrienden en Belgisch bier en eten! Wanneer dat zal zijn zal de
toekomst en de financiële toestand moeten uitwijzen. Het zal sowieso pas zijn
na mijn linetraining, als deze ooit eens gaat beginnen.
Voor de rest valt
er niet veel meer te zeggen. Ik heb wel nog altijd geen internet op ons
appartement hier, dat gaat hopelijk deze week in orde komen. Ik ben beperkt tot
gratis wifi in het winkelcentrum en het beperkte internet via mijn smartphone.
Ik hoop dus volgende week eindelijk eens werk te kunnen maken van mijn
achterstallige skypegesprekken. Want ik krijg al onder mijn voeten van bepaalde
mensen die me missen.
Ik heb trouwens
ook een Picasa album aangemaakt waar ik regelmatig foto’s ga inzetten. Dit is
een online fotoalbum die jullie kunnen bekijken. Ze staan wel allemaal door
elkaar zonder uitleg erbij maar dan hebben jullie toch een idee van wat ik hier
uitsteek in afwachting dat ik mag vliegen.
Hier is de link:
No comments:
Post a Comment