Typerating...completed (English version)

July has started in the mean while and I have been back in Belgium for about two weeks. Since last friday I finally have, after a visit to the BCAA, my authorization for the Airbus A320 on my license!

Since the last post I have made a giant leap in my training. To start with our skilltest in the simulator. After a free weekend between the loftsession and the skilltest both Ivo and me were as ready as we could be for our test. The start wasn't really what we expected though... Normally you have about an hour of briefing before the simulatorsession starts to prepare and to receive information about this session. This information includes date like airports, weather, performance, flightplan,... You need these to prepare, to make the necessary calculations and to review the charts you will need before entering the simulator.

But eventually our examiner only showed up about 15 minutes before we were supposed to enter the simulator. This after about an hour and a half of stressing for both Ivo and me because we didn't had any information about him except his name. And at 5h in the morning there is nobody pressent that could give us that information. But in the end it was all ok since we received all the necessary calculations from him and we could choose the airport we would use for the session.

We were supposed to fly each about 2h and to act as commander for the time the other one was flying. In these two hours we did the mandatory exercises like an normal flight with some small failures, an engine failure, one-engine go around, evacuation after landing and some other small items. The examiner needed to see if we were able to act as a crew and to safely control the aircraft in both normal as non-normal situations.

During the normal preparation preceding the take-off he tried to trick us by changing some small items we were supposed to check during this preparation.  But after a few thing he saw we always checked these items and that he couldn't trick us on this stuff.

After about four hours both Ivo and me had proven ourself and we succeeded the skilltest. As a finishing touch we had another failure as instruction, a gear collapse during take-off. This is the plane going through one of his main gears and going of the runway because of it. One engine remained running because the other one was destroyed by hitting the ground. The simulation isn't perfect but it was still impressive and educating to experience it.

Three days after our skilltest we had our basetraining, the most fun part of our training in Spain. This was because we would fly six patterns each in a real Airbus at Reus near Barcelona. To do this we would first had to get from Madrid to Barcelona. With three guys and a car stuffed with suitcases and airbusbags we reached Barcelona in about four hours. We spend a day on the beach and another one strolling through the city. We could finally relax and live up to our basetraining on thursday.


Thursday morning it was finally there, the real deal! After some searching and asking around we found the meetingpoint were we would meet with the others and the captain from Vueling which would be flying with us. After picking up the necessary paperwork and passing through customs we took a van to our aircraft: EC-ICQ. This would be our victim of the day, an Airbus A320 of Vueling. One of the oldest ones of the flees but therefore not les fun or safe to fly!


After the briefing in the aircraft and a walkaround to check some mandatory items before the flight we were ready to go! I reserved myself a spot on the jumpseat for the trip to Reus of which a safetypilot would fly the first leg. This second pilot was mandatory and he had to complete some items to revalidate his license as safetypilot. One of these items was a simulated engine failure after take-off. Once we were above the sea the captain closed one of the throttles to simulate this. After the mandatory procedures he regained both engines towards Reus. Once there he was also supposed to do a one-engine go around. So again one engine on idle and on final we did a go around on only one engine instead of landing. After this go around it was up to us!

I was a bit surprised by the speed at which I ended up in that right seat. Normally Ivo should fly first but because I was in the jumpseat and already there it was up to me to perform my six patterns. I didn't even had time to remove my fluo jacket. But once in that seat and you feel immediately at home. After a short briefing from the captain you are already at the end of downwind before you even realise it.

The first time it was still adjusting to the handling of the aircraft because it remains different from the simulator. But after the second and third pattern it is just like flying the Piper in the pattern at Falcon Field, just a bit bigger and more sluggish and you have a nice sidestick!

The first landing and especially the first time you put TOGA (full thrust), it gives such a nice feeling you know immediately this is the stuff you want to do for the rest of your life! Because the plane was empty aside from the two pilots and our group of six, the plane flew like a rocket! It passed way too fast though.

Before you know it the last circuit is coming up but when your captain asks if you want to perform a short circuit, you know you will end in style! A short circuit means that you will start turning in earlier when you are parallel with the runway and you also need to descent faster to be aligned with the runway in one big move. You have to descent faster and you need to turn sharper to make sure not to overshoot the runway axis. During this time you fly visually and if you intercept the runway axis perfectly and the safetypilot behind you yells "NICE!", you know you had a beautiful end of it all.

After taking off again directly after my last landing the captain takes over and it is over...time for the next one! It was over way to soon and you still had to spend 5h in an empty Airbus to allow the other to perform their patterns. But it is nice to spend some time in an empty aircraft and to see and do some stuff you would never be able to do in a full aircraft.

After everybody finished we flew back to Barcelona and it was finished. Still some paperwork to do and we could go. We remained one more night in our hotel to leave on friday evening for home. Yannick would take the plane and Ivo and me would cruise back home by car. A quick stop at the viaduct of Milau and a stop at the first belgian gasstation for a Jupiler were the only thing worth mentioning for that trip, the only ones I want to share that is.

In the mean while I got my license, I made some appointments before I leave and I am looking forward to my goodbye party next Saturday. The next blog will probably be from Kuala Lumpur!

Typerating...completed

Het is ondertussen begin juli en ik ben nu toch al wel een kleine twee weken terug in Belgie. Sinds vorige vrijdag, na een bezoekje aan het bestuur, heb ik eindelijk mijn bevoegdheid voor de Airbus A320 op mijn licentie staan!


Sinds mijn vorige post ben ik alweer een serieuze stap verder geraakt in mijn training. Om te beginnen met onze skilltest in de simulator. Na een vrij weekend tussen de loftsessie en de skilltest waren zowel Ivo als ik zo gereed als het maar kon zijn voor deze test. Het begin was wel niet zoals we het ons hadden voorgesteld. Normaal gezien heb je een uur briefing voor je de simulator ingaat om de gegevens te krijgen die je nodig hebt om de vlucht voor te bereiden. Het gaat hier dan om de luchthavens die je gaat gebruiken, het weer, het vluchtplan en dergelijke. Deze heb je nodig om de nodige berekeningen te maken en de juiste kaarten te selecteren en deze nog wat te bekijken voor je de simulator ingaat.


Maar onze examinator kwam uiteindelijk pas een kwartier voor het begin van de simulator opdagen en dit na ongeveer anderhalf uur stressen voor Ivo en ik. Want we hadden buiten zijn naam geen gegevens en om 5h 's morgens is er niemand aanwezig die hem wel zou kunnen bereiken. Maar uiteindelijk is alles nog goed gekomen want we kregen alle berekeningen en we mochten zelf kiezen welke luchthaven we gingen gebruiken voor de sessie.


We moesten elk ongeveer 2h vliegen en 2h de taken van commandant uitvoeren terwijl de andere vloog. In deze twee uren hebben we een aantal verplichte zaken gedaan zoals een gewone vlucht met wat kleine panne's, een motorpanne, een go-around met 1 motor, evacuatie na landing en nog wat kleine dingen die de examinator moest zien zodat hij ons in staat achte het toestel in zowel normale als abnormale omstandigheden te kunnen besturen en als een crew het toestel veilig aan de grond kunnen krijgen.
Tijdens de normale handelingen die het vertrek voorgaan tijdens de voorbereiding heeft hij stiekem wat kleine dingen die we moeten controleren niet gedaan om ons te testen. Maar na een aantal van deze kleine dingen opgemerkt te hebben had hij door dat hij ons met die kleine dingen niet kon pakken.


Na een kleine 4h hadden zowel Ivo als ikzelf ons bewezen en waren we geslaagd op onze skilltest. Als afsluiter hebben we nog een panne gekregen als instructie, een gear collapse bij het opstijgen. Dit is als het toestel door 1 van zijn poten zakt bij het opstijgen en je hierdoor dus langs de baan beland met maar een motor draaiende want de andere is verwoest toen hij de grond raakte. De simulatie was niet ideaal maar het was toch leerrijk en indrukwekkend om dit een keer mee te maken.


Drie dagen na onze skilltest hadden we onze basetraining, het leukste deel van onze training in Spanje. Hier gingen we nl met een echte Airbus elk 6 circuitjes vliegen in Reus bij Barcelona. Hiervoor moesten we natuurlijk nog eerst van Madrid naar Barcelona rijden. Met drie man en een auto volgestampt met koffers en airbustassen zijn we in vier uur toch in Barcelona geraakt. Hier hebben we nog een dag op het strand gelegen en nog een dag wat rondgelopen in het centrum. We konden eindelijk ontspannen toeleven naar onze basetraining op donderdag.


Donderdagmorgen was het dan eindelijk zover, the real deal! Na wat zoeken en rondvragen hadden we uiteindelijk het punt gevonden waar we hadden afgesproken met de captain van Vueling waarmee we zouden samenvliegen. Na het ophalen van de nodige papieren en de controle door de douane reden we met een busje naar ons vliegtuig: EC-ICQ. Dat was het slachtoffer van de dag, een Airbus A320 van Vueling. Een van de oudste toestellen uit de vloot (uit 1991) maar daarom niet minder leuk of veilig om mee te vliegen.


Na de briefing in het vliegtuig zelf en een toer rond het vliegtuig om de nodige verplichte dingen te bekijken voor de vlucht konden we vertrekken. Ik had voor mezelf een zitje op de jumpseat geregeld op de heenreis naar Reus, tijdens dit gedeelte ging een safetypilot vliegen. Deze tweede piloot die er verplicht moest bijzitten moest zelf nog een aantal dingen doen om zijn licentie weer te valideren als safetypilot. En een van de onderdelen was een gesimuleerde motorpanne na het opstijgen. Eenmaal boven de zee heeft de commandant dit gesimuleerd door een van de motoren op minimum vermogen te zetten. Na de nodige handelingen vlogen we verder op 2 motoren en ging het richting Reus. Eenmaal daar moest hij ook een go-around doen op 1 motor. Dus weer een motor in idle op final met 1 motor rondgaan in plaats van te landen. Na deze go-around was het aan ons!


Ik was een beetje verast door de snelheid dat ik in de stoel terecht kwam. Normaal ging Ivo eerst vliegen maar omdat ik al in de jumpseat was en het vooruit moest gaan was het aan mij om als eerste mijn 6 circuitjes te draaien. Ik had zelfs nog geen tijd om mijn fluo vestje uit te doen. Maar eenmaal je in die stoel zit en je hem goed gezet hebt dan voel je je direct thuis! Een korte briefing van de captain en  je was aan het einde van downwind voor je het goed en wel doorhad.


De eerste keer was het nog een beetje aanpassen aan hoe het toestel zich laat handelen want het blijft toch een verschil met een simulator. Maar vanaf het tweede en derde rondje is het net alsof je weer met je Piper circuitjes zit te draaien op Falcon Field! Het is alleen een beetje groter en logger en je hebt een leuke sidestick!


De eerste landing en vooral de eerste keer TOGA (volle gas eigenlijk) zetten geeft zo een heerlijk gevoel dat je dan wel zeker weet dat dit hetgene is wat je de rest van je leven wilt doen! Omdat het toestel leeg was op de twee piloten en ons groepje van 6 na vliegt het als een raket. Het ging wel verschrikkelijk snel voorbij.
Voor je het weet is het laatste circuitje daar en zit het er bijna op. Maar als je captain dan vraagt of je een short circuit wilt vliegen weet je dat je gaat eindigen in stijl! Een short circuit is vroeger beginnen indraaien als je parallel vliegt met de landingsbaan en ook sneller gaat moeten zakken om in 1 beweging van parallel met de landingsbaan te draaien zodat je opgelijnd bent om te landen. Maar hierdoor moet je snel zakken en redelijk scherp draaien om niet te ver langs de landingsbaan uit te komen na de draai. Tijdens dit vlieg je volledig visueel en als je dan die laatste lijn om recht op de baan uit te komen perfect intercepteert en je safetypilot achter je hoort zeggen van "NICE!" dan weet je dat je in schoonheid eindigt.


Na het terug opstijgen direct na mijn laatste landing neemt de captain over en is het voorbij...dan is het de beurt aan de volgende! Veel te snel voorbij en dan moet je nog 5h in een lege Airbus doorbrengen terwijl de anderen hun rondjes vliegen. Maar het is wel leuk een keer in een lege vlieger te zitten en dingen te kunnen bekijken of te doen die je normaal nooit kunt doen in een volle vlieger.


Eenmaal iedereen zijn rondjes gedaan had vlogen we terug naar Barcelona en dan was het gedaan. Nog wat papierwerk en dan konden we vertrekken. We bleven nog een nacht op hotel om dan vrijdagavond de reis naar huis weer aan te vatten. Yannick ging met het vliegtuig en Ivo en ik konden met de auto terug cruisen naar huis. Eventjes stoppen aan het viaduct van Milau en stoppen aan het eerste Belgische tankstation voor een jupiler waren zowat het enige noemenswaardige van die trip, dat ik wil delen toch!


Ondertussen heb ik mijn licentie gehaald, zijn er wat afspraken gemaakt voor ik vertrek en kan ik uitkijken naar mijn afscheidsfeestje van zaterdag.  De volgende blog zal waarschijnlijk vanuit Kuala Lumpur zijn!