In this blog I will occasionally post updates about my journey from graduated pilot to first officer for Air Asia flying the Airbus A320.
Friday, April 12, 2013
Busy Busy Busy [English version]
It has been a while but here I am again with some jibber jabber from the other side of the world. It is already April right now and a lot has been happening in the mean while. So it can be a piece of reading, you are warned ;)
Since my last blog from end of January I have been home in Belgium for a short while. I won't say much about that part since most people have seen me or talked to me in that time. Two busy weeks with some chilly temperatures but I enjoyed every second of it. I was happy to go back though, a busy schedule starts to wear you down after a while.
After my return from Belgium I finally received some news about my new base. That meant I could start packing already after a bit more than a week, but this time it was to leave our apartment and to move out!
My new base has been Surabaya now since start of March. That is the second bigest city in Indonesia and also one of the hubs from Air Asia in this country. With four planes and normally 3 more to come by the end of the year this isn't a bad place to be.
Surabaya is a reasonably modern city with all the things we need but with majorly less traffic compared to Jakarta. Traffic jams are also common here but on a much smaller scale than Jakarta. Everything is done by scooters so that means that you see them scattered all around the place. From every corner you see a crazy loempia once in a while.
I haven't seen much of the city yet. Reason for this is that the first month I was based here I was still staying in a hotel in downtown Surabaya and combined I was flying a lot. On our free time we had to look for a place to stay on the long run because at the end of the month we would be kicked out of the hotel. It wasn't really simple to start because people hardly know any English and they always try to ripp of a bule (white guy).
Eventually we found a house via a housing agency similar to Century21. They spoke English and they even listened to our requirements for the house. Even other things like paperwork, looking for laundry services, shops etc was something they assisted us with.
We have been moved in for about two weeks and we haven't turned out bad with this place. It is a house part of a big compound with smaller clusters. The house itself is still brand new, mostly furnished and has about three bedrooms, two bathrooms, garden, garage, airco etc... It is kind of a more luxury version of the Springs. Because we also have security, common pool etc.
Inevitably we had to buy some extra stuff at own expense like a third bed, closet. extra couch, kitchen stuff and all kind of things.
One of the remaining stuff to do is looking for a driver for transport to the airport to avoid taking taxi's all the time. Almost everybody of the pilots and cabin crew has their own driver because driving on your own is too expensive and to annoying here especially if you are only here for a relatively short amount of time. Scooters on the other hand is something Ivo and Yannick already took care of. Now we have something to cruise around the neighbourhood with.
The flying part is also still good, a lot more hours compared to Jakarta in the time we were based there. And here you got this kind of family feeling we missed there. You leave and come back together after the flight, you do stuff together outside the flying, they try to help you with stuff and also it is much easier to swap flights among others. It really gives a more social feeling here.
A lot of variation in destinations isn't something you have till now but I hope that will change when the new aircrafts will come in. A lot of Jakarta and Kuala Lumpur but also Bangkok, Medan, Johor Baru, Singapore, Semarang, Bali, Penang and Bandung.
Especially the Bankok flight isn't really my favorite flight with his 4 hours flighttime per sector, waaay to long for me but it gives a lot of hours at the end of the day.
We are also less than an hour flying to Bali wich is a nice holiday destination. I didn't really use it so far but that will change some day, especially when people will visit next summer.
Last week I had to fly an aircraft from Jakarta to Surabaya rather unexpectedly. I was in Jakarta for the day and when I arrived at the office to fly back as a passenger to Surabaya they told me they needed to fly a standby aircraft there to replace a grounded one. They were lucky I was there but they still needed a captain to join me so eventually I flew an empty aircraft back home. Yannick who was supposed to fly to Surabaya the next day joined us as our private flight attendant. ;) He needs training though :D
It is something new for a change and I must say that such an empty bird climbs a bit better than I am used to. It is like driving a mini with a Ferrari engine in it.
Since last weekend I am also back from my half anual simulator session in Kuala Lumpur. These are two days of training and a check to train and check the normal and abnormal situations we can experience in real life. Normally this is only one time a year for the law but Air Asia tries to do it two times a year to maintain their high standards and to keep the high level of safety. Not a bad thing imo since you forget some thing quite fast if you can't practice them regularly.
That is about the most important news I think. I will try to post more regularly but I can't promise anything.
PS: Ivo is still alive ;)
Druk Druk Druk...[Nederlandstalige versie]
Het heeft een tijdje geduurd maar hier ben ik weer met wat gezever van aan de andere kant van de wereld. Het is ondertussen al April en er is weer van alles gaande geweest. Het kan dus weer een stukje lezen worden, bij deze bent u gewaarschuwd ;)
Sinds mijn vorige blog eind januari ben ik ook weer even thuis geweest in Belgie. Daar ga ik niet teveel over praten want de meesten hebben me wel persoonlijk gezien of gesproken die periode. Het waren twee drukke weken met lekker frisse temperaturen maar ik heb er volle bak van genoten.
Al was ik toch ook blij om na twee weken weer terug te vertrekken, een drukke agenda begint toch door te wegen op den duur.
Bij mijn terugkeer uit Belgie was er wel ondertussen wel nieuws over onze toekomstige basis. Ik kon dus na een dikke week alweer alles inpakken maar ditmaal om uit ons appartement in Jakarta te trekken en te verhuizen!
Mijn nieuwe basis is nu ondertussen al sinds begin Maart Surabaya. Dat is de tweede grootste stad van Indonesie en ook een van de basissen van Air Asia hier in dit land. Met vier toestellen gestationeerd hier en nog 3 extra die erbij komen dit jaar normaal gezien zit ik hier niet slecht.
Het is een stad die toch redelijk modern is met alles wat we nodig hebben maar met grotendeels minder verkeer dan in Jakarta. File kennen ze hier wel maar dat op kleinere schaal. Alles wordt hier wel met de scooter gedaan dus die zie je overal om je heen rondzwermen. Uit elke hoek komt er wel regelmatig een zotte loempia gevlogen.
Veel van de stad heb ik nog niet kunnen verkennen want de eerste maand zaten we op hotel in het centrum en moest ik ook veel vliegen. Op onze vrije dagen was het zoeken geblazen naar een huis want na die maand vlogen we uit het hotel en moesten we zelf zien dat we ergens onderdak hadden. Wel niet bepaald simpel als ze al amper engels kunnen en u als blanke toch altijd in het zak willen zetten door de prijs de hoogte in te jagen.
Uiteindelijk hebben we toch een huis gevonden via een of ander kantoor genre Century21. Daar konden ze de taal en luisterden ze ook naar onze vereisten voor een huis. Ze helpen ook met alles van papierwerk, zoeken naar laundry, winkels en dergelijke.
Sinds het begin van de maand zijn we kunnen intrekken en we zitten daar niet slecht, al zeg ik het zelf. Het is een huis dat onderdeel is van een groot domein met kleinere clusters. Het huis zelf is nog nieuw, gemeubeld voor het grootste deel en heeft 3 slaapkamers, 2 badkamers, tuin, garage, airco etc... Een luxe versie van de springs eigenlijk. Want er is ook security, gemeenschappelijk zwembad etc.
We moesten wel nog een aantal dingen bijkopen zoals een 3e bed, kleerkast, extra zetel, keukengerief etc maar dat is moeilijk vermijdbaar.
Nu is het nog wat zoeken naar transport naar de luchthaven om niet altijd taxi's te moeten nemen. Hier heeft bijna iedereen van de piloten en cabinepersoneel een driver want zelf rijden is niet te doen en ook veel te duur als je maar voor een relatief korte periode hier bent. Scooters daarentegen hebben Ivo en Yannick al voor gezorgd. Kunnen we toch voor korte afstanden rondcruisen.
Het vliegen gaat hier ook wel goed, een pak meer uren dan in Jakarta toen we er nog zaten. En het is hier ook meer een familiegevoel. Je vertrekt samen en komt samen terug na een vlucht, je doet dingen samen met anderen buiten het vliegen, iedereen helpt elkaar met dingen regelen. Je kan al gemakkelijker vluchten wisselen onder elkaar en alles geeft een veel socialer gevoel dan in Jakarta meestal het geval was.
Veel variatie zit er wel nog niet in de bestemmingen van hier uit maar dat komt nog wel als er bakken gaan bijkomen. Veel Jakarta en Kuala Lumpur nu maar ook naar Bangkok, Medan, Johor Baru, Singapore, Semarang, Bali, Penang en Bandung.
Vooral de Bangkok vlucht is niet echt men favoriet, dat is 4h per sector. Veel te lang naar mijn goesting maar kom, het geeft wel veel uren natuurlijk.
Ook zitten we hier op minder als een uur vliegen van Bali, toch wel een leuke vakantiebestemming denk ik zo. Ik heb er wel nog geen gebruik van gemaakt voorlopig. Maar dat zal er wel eens van komen. Zeker als er wat volk op bezoek gaat komen volgende zomer.
Afgelopen week heb ik ook onverwacht een toestel moeten overvliegen vanuit Jakarta naar Surabaya. Ik was voor de dag in Jakarta en toen ik op kantoor aankwam voor de terugvlucht bleek dat er een toestel in panne stond in Surabaya en ze een standby toestel vanuit Jakarta gingen overvliegen om dat toestel te vervangen. Toevallig was ik vroeg voor die vlucht en ze hebben toen een captain die in Jakarta zat maar ook in Surabaya gebaseerd is opgebeld om mee met mij te vliegen.
Uiteindelijk is Yannick, die de dag erna zou verhuizen naar Surabaya, ook meegekomen. Met ons drie dus met een leeg toestel vliegen in plaats van als passagier vanachter te zitten, het is eens wat anders he.
Ik moet zeggen dat zo een leeg beestje wel goed klimt...zoals rijden met een mini met een Ferrari motor erin. En Yannick was onze flight attendant van dienst maar ik moet zeggen dat hij toch nog wat training nodig heeft op dat vlak ;)
Sinds vorig weekend ben ik ook terug van mijn twee jaarlijkse simulator sessie in Kuala Lumpur. Dit zijn twee dagen dat we training en een check krijgen om de normale en noodsituaties te trainen en te testen die we kunnen voorhebben in het echt. Normaal moet dit 1 keer per jaar voor de wet om onze licentie te vernieuwen maar voor Air Asia doen we dit twee keer per jaar. Ze doen dit om de hoge standaard van hier op punt te houden en hun goede reputatie op gebied van veiligheid te onderhouden. Op zich niet slecht want je vergeet snel wat dingen als je ze niet regelmatig kan oefenen.
Dat is zowat het belangrijkste nieuws denk ik. Ik zal proberen regelmatiger wat te posten maar ik kan niks beloven ;)
PS: Ivo leeft nog ;)
Sinds mijn vorige blog eind januari ben ik ook weer even thuis geweest in Belgie. Daar ga ik niet teveel over praten want de meesten hebben me wel persoonlijk gezien of gesproken die periode. Het waren twee drukke weken met lekker frisse temperaturen maar ik heb er volle bak van genoten.
Al was ik toch ook blij om na twee weken weer terug te vertrekken, een drukke agenda begint toch door te wegen op den duur.
Bij mijn terugkeer uit Belgie was er wel ondertussen wel nieuws over onze toekomstige basis. Ik kon dus na een dikke week alweer alles inpakken maar ditmaal om uit ons appartement in Jakarta te trekken en te verhuizen!
Mijn nieuwe basis is nu ondertussen al sinds begin Maart Surabaya. Dat is de tweede grootste stad van Indonesie en ook een van de basissen van Air Asia hier in dit land. Met vier toestellen gestationeerd hier en nog 3 extra die erbij komen dit jaar normaal gezien zit ik hier niet slecht.
Het is een stad die toch redelijk modern is met alles wat we nodig hebben maar met grotendeels minder verkeer dan in Jakarta. File kennen ze hier wel maar dat op kleinere schaal. Alles wordt hier wel met de scooter gedaan dus die zie je overal om je heen rondzwermen. Uit elke hoek komt er wel regelmatig een zotte loempia gevlogen.
Veel van de stad heb ik nog niet kunnen verkennen want de eerste maand zaten we op hotel in het centrum en moest ik ook veel vliegen. Op onze vrije dagen was het zoeken geblazen naar een huis want na die maand vlogen we uit het hotel en moesten we zelf zien dat we ergens onderdak hadden. Wel niet bepaald simpel als ze al amper engels kunnen en u als blanke toch altijd in het zak willen zetten door de prijs de hoogte in te jagen.
Uiteindelijk hebben we toch een huis gevonden via een of ander kantoor genre Century21. Daar konden ze de taal en luisterden ze ook naar onze vereisten voor een huis. Ze helpen ook met alles van papierwerk, zoeken naar laundry, winkels en dergelijke.
Sinds het begin van de maand zijn we kunnen intrekken en we zitten daar niet slecht, al zeg ik het zelf. Het is een huis dat onderdeel is van een groot domein met kleinere clusters. Het huis zelf is nog nieuw, gemeubeld voor het grootste deel en heeft 3 slaapkamers, 2 badkamers, tuin, garage, airco etc... Een luxe versie van de springs eigenlijk. Want er is ook security, gemeenschappelijk zwembad etc.
We moesten wel nog een aantal dingen bijkopen zoals een 3e bed, kleerkast, extra zetel, keukengerief etc maar dat is moeilijk vermijdbaar.
Nu is het nog wat zoeken naar transport naar de luchthaven om niet altijd taxi's te moeten nemen. Hier heeft bijna iedereen van de piloten en cabinepersoneel een driver want zelf rijden is niet te doen en ook veel te duur als je maar voor een relatief korte periode hier bent. Scooters daarentegen hebben Ivo en Yannick al voor gezorgd. Kunnen we toch voor korte afstanden rondcruisen.
Het vliegen gaat hier ook wel goed, een pak meer uren dan in Jakarta toen we er nog zaten. En het is hier ook meer een familiegevoel. Je vertrekt samen en komt samen terug na een vlucht, je doet dingen samen met anderen buiten het vliegen, iedereen helpt elkaar met dingen regelen. Je kan al gemakkelijker vluchten wisselen onder elkaar en alles geeft een veel socialer gevoel dan in Jakarta meestal het geval was.
Veel variatie zit er wel nog niet in de bestemmingen van hier uit maar dat komt nog wel als er bakken gaan bijkomen. Veel Jakarta en Kuala Lumpur nu maar ook naar Bangkok, Medan, Johor Baru, Singapore, Semarang, Bali, Penang en Bandung.
Vooral de Bangkok vlucht is niet echt men favoriet, dat is 4h per sector. Veel te lang naar mijn goesting maar kom, het geeft wel veel uren natuurlijk.
Ook zitten we hier op minder als een uur vliegen van Bali, toch wel een leuke vakantiebestemming denk ik zo. Ik heb er wel nog geen gebruik van gemaakt voorlopig. Maar dat zal er wel eens van komen. Zeker als er wat volk op bezoek gaat komen volgende zomer.
Afgelopen week heb ik ook onverwacht een toestel moeten overvliegen vanuit Jakarta naar Surabaya. Ik was voor de dag in Jakarta en toen ik op kantoor aankwam voor de terugvlucht bleek dat er een toestel in panne stond in Surabaya en ze een standby toestel vanuit Jakarta gingen overvliegen om dat toestel te vervangen. Toevallig was ik vroeg voor die vlucht en ze hebben toen een captain die in Jakarta zat maar ook in Surabaya gebaseerd is opgebeld om mee met mij te vliegen.
Uiteindelijk is Yannick, die de dag erna zou verhuizen naar Surabaya, ook meegekomen. Met ons drie dus met een leeg toestel vliegen in plaats van als passagier vanachter te zitten, het is eens wat anders he.
Ik moet zeggen dat zo een leeg beestje wel goed klimt...zoals rijden met een mini met een Ferrari motor erin. En Yannick was onze flight attendant van dienst maar ik moet zeggen dat hij toch nog wat training nodig heeft op dat vlak ;)
Sinds vorig weekend ben ik ook terug van mijn twee jaarlijkse simulator sessie in Kuala Lumpur. Dit zijn twee dagen dat we training en een check krijgen om de normale en noodsituaties te trainen en te testen die we kunnen voorhebben in het echt. Normaal moet dit 1 keer per jaar voor de wet om onze licentie te vernieuwen maar voor Air Asia doen we dit twee keer per jaar. Ze doen dit om de hoge standaard van hier op punt te houden en hun goede reputatie op gebied van veiligheid te onderhouden. Op zich niet slecht want je vergeet snel wat dingen als je ze niet regelmatig kan oefenen.
Dat is zowat het belangrijkste nieuws denk ik. Ik zal proberen regelmatiger wat te posten maar ik kan niks beloven ;)
PS: Ivo leeft nog ;)
Sunday, January 27, 2013
BANJIR BANJIR!! [NEDERLANDSTALIGE VERSIE]
Hier zijn we dan weer, Januari zit er alweer bijna op se. Ik heb nog maar eens een dag standby voor de verandering. Dat hebben we tegenwoordig wel al eens regelmatig.
Ik zit voorlopig nog altijd in het gezellige Jakarta wat rond te hangen en te vliegen. Nog altijd geen vaste basis dus, want ze weten het zelf niet goed waar ze ons allemaal willen gaan steken. En door het grote aantal first officers in training zitten we met een overdosis FO's hier in Jakarta. Dat wil dus zeggen dat we niet veel uren gepland krijgen voorlopig. Met andere woorden vlieg ik dus relatief weinig en ben ik veel dagen standby. Die dagen standby kunnen we dus al niet al te ver van huis gaan want ook al is het een kleine kans dat ze u opbellen, de kans blijft er natuurlijk.
Ik heb uiteindelijk wel nog een extra vlucht mogen vliegen deze maand en drie keren safety copiloot mogen gaan spelen wat het inkomen toch een beetje omhoog trekt. Want we worden boven op ons basisloon enkel betaald voor de vlieguren dat we presteren. En met een mooie lening die elke maand blijft komen is elk vlieguur welkom.
Voor de rest zullen sommigen misschien wel gehoord hebben dat Jakarta afgelopen weken een beetje last heeft gehad van overstromingen. Ook wel beter bekend hier als "Banjir".
Het is hier volop regenseizoen en elke 5 a 6 jaar is er weer zo een cyclus met een steviger jaartje. Natuurlijk is het dit jaar weer zo een tof jaar dat het wel erger is dan anders. Hier aan ons appartement hebben we er niet veel last van gehad maar de straat van voor en de wijken rondom stonden wel lekker blank. Voor ons gaf dat natuurlijk wel wat problemen op gebied van vervoer en bevoorrading. Want er kwamen amper taxi's tot hier en de winkels als ze al opengingen begonnen ook door hun voorraad te geraken.
De eerste erge dag was de oprit van de snelweg half ondergelopen en de afrit helemaal. Dat wou dus zeggen dat ik wel op de luchthaven ben geraakt maar dat terug komen een ander verhaal was. Na mijn vlucht had ik met Ivo afgesproken op het kantoor voor ons contract (eindelijk!) te ondertekenen. Maar toen we terug naar huis gingen bleek er geen taxi te vinden die wou gaan tot in Pluit want het stond onder water...(Banjir Banjir mister!!!). We zijn uiteindelijk terug naar de terminal gegaan om daar op kantoor wat te gaan rondhangen en na wat eten toch na veel zagen een zot te vinden die het wou riskeren.
De afrit hadden ze ondertussen al grotendeels droog gepompt maar de straten rondom waren nog half onder gelopen. Voor ons viel het goed mee want ons complex ligt wat hoger maar de week erna bleek het elke keer een uitdaging om uit te leggen aan de taxi ventjes dat ons gedeelte niet onder water stond.
Gezellig toch hier in Jakarta ;) Maar ik moet zeggen dat ik het allemaal best kan accepteren, het avontuur in Indonesie, daarvoor zijn we hier!
Voor de rest ben ik nog eens vier dagen in Makasar geweest om daar te gaan vliegen. Dat is een stad in het oosten van Indonesie waar Air Asia een nieuwe basis aan het proberen op te starten is. De kans zit er dus ook dik in dat dat mijn nieuwe basis gaat worden samen met een hoop andere Europese piloten die hier zitten met ons.
Ik ben er toch niet echt enthousiast over want het is een stad die nog wel wat achter staat op gebied van ontwikkeling. Het is allemaal wat verouderd, de taal Engels kennen ze er amper en het is ook een drukke stad in een warme omgeving. Als ze ons er heen sturen gaan ze ons toch wat mogen helpen vrees ik.
Voorlopig vliegen we dus nog altijd vanuit Jakarta en ben ik toch wel aan het aftellen naar begin Februari. Want dan zeg ik dit land weer vaarwel voor een kleine twee weken en kom ik nog wat bibberen in Belgie met een friet in de ene hand en een pint in de andere! Ik kijk er echt naar uit want ik zit hier nu toch wel al een dik half jaar. Het verlangen naar goed Belgisch bier en eten begint toch wel groot te worden nu.
Mijn agenda voor die periode staat al bijna volledig vol dus ik denk dat ik me niet ga vervelen! Ik kan weer het hele land rondcrossen met den auto voor iedereen te zien maar dat doe ik met plezier :D
Ik ga weer afsluiten nu voor het weer een hele gazet gaat worden hier ;) Voor zij die ik ga zien in Belgie tot binnenkort, voor al de rest...tot de volgende he!
Ik zit voorlopig nog altijd in het gezellige Jakarta wat rond te hangen en te vliegen. Nog altijd geen vaste basis dus, want ze weten het zelf niet goed waar ze ons allemaal willen gaan steken. En door het grote aantal first officers in training zitten we met een overdosis FO's hier in Jakarta. Dat wil dus zeggen dat we niet veel uren gepland krijgen voorlopig. Met andere woorden vlieg ik dus relatief weinig en ben ik veel dagen standby. Die dagen standby kunnen we dus al niet al te ver van huis gaan want ook al is het een kleine kans dat ze u opbellen, de kans blijft er natuurlijk.
Ik heb uiteindelijk wel nog een extra vlucht mogen vliegen deze maand en drie keren safety copiloot mogen gaan spelen wat het inkomen toch een beetje omhoog trekt. Want we worden boven op ons basisloon enkel betaald voor de vlieguren dat we presteren. En met een mooie lening die elke maand blijft komen is elk vlieguur welkom.
Voor de rest zullen sommigen misschien wel gehoord hebben dat Jakarta afgelopen weken een beetje last heeft gehad van overstromingen. Ook wel beter bekend hier als "Banjir".
Het is hier volop regenseizoen en elke 5 a 6 jaar is er weer zo een cyclus met een steviger jaartje. Natuurlijk is het dit jaar weer zo een tof jaar dat het wel erger is dan anders. Hier aan ons appartement hebben we er niet veel last van gehad maar de straat van voor en de wijken rondom stonden wel lekker blank. Voor ons gaf dat natuurlijk wel wat problemen op gebied van vervoer en bevoorrading. Want er kwamen amper taxi's tot hier en de winkels als ze al opengingen begonnen ook door hun voorraad te geraken.
De eerste erge dag was de oprit van de snelweg half ondergelopen en de afrit helemaal. Dat wou dus zeggen dat ik wel op de luchthaven ben geraakt maar dat terug komen een ander verhaal was. Na mijn vlucht had ik met Ivo afgesproken op het kantoor voor ons contract (eindelijk!) te ondertekenen. Maar toen we terug naar huis gingen bleek er geen taxi te vinden die wou gaan tot in Pluit want het stond onder water...(Banjir Banjir mister!!!). We zijn uiteindelijk terug naar de terminal gegaan om daar op kantoor wat te gaan rondhangen en na wat eten toch na veel zagen een zot te vinden die het wou riskeren.
De afrit hadden ze ondertussen al grotendeels droog gepompt maar de straten rondom waren nog half onder gelopen. Voor ons viel het goed mee want ons complex ligt wat hoger maar de week erna bleek het elke keer een uitdaging om uit te leggen aan de taxi ventjes dat ons gedeelte niet onder water stond.
Gezellig toch hier in Jakarta ;) Maar ik moet zeggen dat ik het allemaal best kan accepteren, het avontuur in Indonesie, daarvoor zijn we hier!
Voor de rest ben ik nog eens vier dagen in Makasar geweest om daar te gaan vliegen. Dat is een stad in het oosten van Indonesie waar Air Asia een nieuwe basis aan het proberen op te starten is. De kans zit er dus ook dik in dat dat mijn nieuwe basis gaat worden samen met een hoop andere Europese piloten die hier zitten met ons.
Ik ben er toch niet echt enthousiast over want het is een stad die nog wel wat achter staat op gebied van ontwikkeling. Het is allemaal wat verouderd, de taal Engels kennen ze er amper en het is ook een drukke stad in een warme omgeving. Als ze ons er heen sturen gaan ze ons toch wat mogen helpen vrees ik.
Voorlopig vliegen we dus nog altijd vanuit Jakarta en ben ik toch wel aan het aftellen naar begin Februari. Want dan zeg ik dit land weer vaarwel voor een kleine twee weken en kom ik nog wat bibberen in Belgie met een friet in de ene hand en een pint in de andere! Ik kijk er echt naar uit want ik zit hier nu toch wel al een dik half jaar. Het verlangen naar goed Belgisch bier en eten begint toch wel groot te worden nu.
Mijn agenda voor die periode staat al bijna volledig vol dus ik denk dat ik me niet ga vervelen! Ik kan weer het hele land rondcrossen met den auto voor iedereen te zien maar dat doe ik met plezier :D
Ik ga weer afsluiten nu voor het weer een hele gazet gaat worden hier ;) Voor zij die ik ga zien in Belgie tot binnenkort, voor al de rest...tot de volgende he!
BANJIR BANJIR! [ENGLISH VERSION]
Well, here we are again, January almost finished. I am standby again for a change, we seem to have that now and then these days.
For the time being I am still in cosy Jakarta hanging and flying around. I still don't have a fixed base, they don't really know where to put us all. And because of the high amount of first officers we have an overdose of FO's in Jakarta. That means we don't get planned for a lot of hours at the moment. With other words I don't make a lot of hours and I have a lot of days on standby. Those standby days we can't really go far away from home since although a slim chance they can still call us for duty.
Eventually I had an extra flight this month as well as three times safety copilot duty to up my pay a bit. Because on top of our basic pay we are only paid for the amount of flying hours we perform. And with a nice loan back home that keeps coming every month we welcome every hour we can fly.
For the rest some people back home might have read about the flooding that has been going on in Jakarta the last few weeks. Here this is also knows as "Banjir".
The wet season is really kicking in and every 5 a 6 years there is another cycle with a year of more severe rain. Of course this is one of those nice years. At our apartment we didn't really had much trouble but the street in front and the area surrounding us has been flooded for most part. For us this meant problems with transportation and supplies for the stores. Because there weren't coming much taxi's and the stores if they even opened they started to get through their supplies.
The first bad day the entrance was partly and the exit completely flooded. This meant I got to the airport but coming back wasn't so easy. After my flight I met up with Ivo to go and (finally!) sign our contract at the office. But when we were going back home it seemed that most taxi drivers didn't want to take us because of the floods. (Banjir Banjir mister!). Eventually we went back to the terminal to hang out at the office and after some food we found a crazy drived willing to take the risk.
The exit was in the mean while almost completely cleared but the streets surrounding were still half flooded. For us it didn't gave much problems because our complex is on a higher part but it was a challenge every time to try and explain to the taxi guys that our part wasn't flooded.
Gotta love Jakarta ;) But I don't have much problems to accept it all, this is the adventure I choose for when I came to Indonesia.
For the rest I have spend four days in Makasar to go and fly there. That is a city in the east of Indonesia where Air Asia is trying to open up a new base. There is the possibility that I will have to go there to be base together with a lot of other european pilots who joined me here.
I am not really enthusiastic about it since it is a city that is still a bit behind on developement and it al seems a bit old. The language English is mostly unknown and it's also a busy city in a very hot environnement. If they are going to send us here they will have to help us out a bit.
For the time being I am still flying from Jakarta and I am counting down a bit to the start of February. Because I am saying goodbye to this country for about two weeks. Time to go back to Belgium and freeze off my ass a bit with Belgian fries in one hand and a beer in the other! I am really looking forward to it because I have been here already about 6 months now. The desire for good belgian beer and food is starting to grow now ;)
My schedule for that periode is almost full so I have the feeling I won't be bored! I can drive across the country again to see everybody but I am happy to do so!
So now it's time again to close this up before it turns up to be a newspaper again ;) For those I will see in Belgium: till then! For those I won't see...till next time!
Subscribe to:
Posts (Atom)